کلامی نفیس از شیخ الاسلام ابن تیمیه

شیخ الاسلام ابن تیمیه رحمة الله علیه می گوید:
یکی از سلف صالح گفته است: من در حالی روزم را آغاز می کنم که در میان دو چیز قرار دارم، یکی نعمتی است که الله برای من نازل کرده و دیگری گناهی است که باعث بالا رفتن من به سوی الله می شود، بنابراین می خواهم برای نعمت شکر بگویم و برای گناه استغفار. هر کسی که از امر و نهی و وعده و وعید رویگردان شود و به سوی قضا و قدر چشم داشته باشد گمراه شده است و هر کسی که خواهان امر و نهی باشد اما از قضا و قدر رویگردان شود او نیز گمراه شده است، بلکه مومن آنگونه است که الله تعالی می فرماید: { إيَّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ } {فقط تو را عبادت می کنیم و فقط از تو یاری می جوئیم} پس او را عبادت می کنیم چون پیروی از دستور الله است و از او یاری می جوئیم به دلیل ایمان مان به قضا و قدر.